به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «مِیجی امپراتور ژاپن و دنیای او (۱۹۱۲- ۱۸۵۲)» نوشته دونالد کین به تازگی با تلخیص و ترجمه هاشم رجبزاده توسط انتشارات جهان کتاب منتشر و راهی بازار نشر شده است. نسخه اصلی این کتاب در سال ۲۰۰۲ توسط انتشارات دانشگاه کلمبیا منتشر شده است.
این ناشر طی روزهای گذشته، به همراه این کتاب، «تاریخ تجدّد ژاپن» را به قلم همین مترجم منتشر و راهی بازار نشر کرده است. رجبزاده، پژوهشگر و استاد ایرانشناسی و زبان و ادب فارسی دانشگاههای ژاپن است و کتابها و مقالات بسیاری درباره تاریخ و فرهنگ ژاپن منتشر کرده است. او در سال ۱۳۸۸ «نشان گنجینه مقدس» را برای ۲۷ سال تدریس دانشگاهی و تلاش برای معرفی فرهنگ و تمدن ایران به ژاپن و شناساندن فرهنگ و ادب ژاپن به ایرانیان، از دست امپراتور ژاپن دریافت کرد.
این دو کتاب که به تازگی منتشر شدهاند، در واقع مکمل یکدیگر هستند. «تاریخ تجدّد ژاپن» تاریخ دوره اصلاحات و تجدد ژاپن است و «مِیجی امپراتور ژاپن» هم شرح تفصیلی با جزئیات دوره این امپراتور ژاپنی است و به عنوان کتاب پنجم مجموعه «تمدن و فرهنگ» انتشارات جهان کتاب منتشر شده است.
در دوره امپراتور میجی جامعه سنتی و منزوی ژاپن با غرب آشنا شده و توسعه علمی و صنعتی چشمگیری را آغاز کرد. ژاپن دوران اصلاحات، به سرعت به یک نیروی برتر تبدیل شد و توانست ارتش امپراتوری روسیه را شکست دهد. این اتفاقات، الهام بخش مشروطه خواهان ایرانی نیز شد. امپراتور میجی همعصر با ناصرالدینشاه قاجار بوده است. میجی با هوشمندی و دقت نظر و ذهن باز، سران و مشاوران و کارگزاران دولت و دربار خود را خوب میشناخت و به ضعف و قوتهای هر یک آگاه بود و از روحیه و رفتار هرکدامشان شناختی درست و دقیق داشت. بین این افراد، ایتو هیروبومی کسی بود که بهراستی مورد اعتمادش بود.
نویسنده کتاب پیش رو، دونالد کین استاد ممتاز دانشگاه کلمبیا و پژوهشگر ادبیات و تاریخ و فرهنگ ژاپن است که در سال ۱۹۲۲ در نیویورک متولد شد. او یکی از هزاران جوانی بود که زمان جنگ جهانی دوم، در ارتش آمریکا به عنوان آموزگار مترجمی زبان ژاپنی خدمت میکرده و چندین بار به این کشور سفر کرده است. او در سال ۲۰۰۸ از دولت و امپراتور ژاپن نشان فرهنگ دریافت کرد. او پس از بازنشستگی از تحقیق و تدریس در دانشگاه کلمبیا به ژاپن رفته، ملیت این کشور را گرفته و آنجا زندگی میکند.
عناوین کتاب پس از «محیط بار آمدن مِیجی»، از «سال ۱۸۵۲» شروع شده و به ترتیب جلو میآید تا به «سال ۱۹۱۲» برسد.
در قسمتی از این کتاب میخوانیم:
احساسِ قویِ مسئولیت و وظیفه در مِیجی: وظیفهشناسی اعلای او را در کارِ حکومت ستودهاند. احساس مسئولیت قوی او هرگز اجازه نمیداد که در کارهای مملکتی غفلت کند. آگاهی عمیق وی از اینکه امپراتور بودن چه معنایی دارد، بر ناظران خارجی سخت تاثیر مینهاد؛ و آنها او را از پادشاهان وقتِ اروپا برتر مییافتند. نمونه این تحسینها بهرهای است از نوشته چارلز لَنمَن در کتابش رجال برجسته ژاپن به سال ۱۸۸۲: «میجی، برخلاف بسیاری از شاهان و شاهزادگان اروپا، به تنآسانی و خوشگذرانی معتاد نیست، بلکه در پرورش ذهن و فکر خود جدیت دارد و هر رنج و سختی را برای دانشاندوزی بر خویشتن روا میدارد. او با همه جوانیاش بارها جلسههای مجلس اعیان را اداره میکند و در همه مجالس و مناسبتهای عمومی که حضور او مطلوب است، شرکت میجوید... . کموبیش مسلم است که تاج پادشاهی ژاپن در این قرن بر تارک کسی است که شایسته این افتخار عظیم است.»
امتیاز دیگر میجی حافظه کمنظیر او بود.
آمیختهای از حکمرانی دیرپای و جدیت در کار و احساس مسئولیت میجی او را درخشانترین فرمانروا در تاریخ ژاپن ساخته است.
این کتاب با ۳۷۰ صفحه، شمارگان ۵۵۰ نسخه و قیمت ۳۵ هزار تومان منتشر شده است.
نظر شما